کاشی کاری معرق یکی از انواع کاشی کاری است و می توان گفت که زیباترین و در عین حال استادانه ترین نوع آن نیز می باشد. کاشی کاری معرق عبارت است از تراشیدن قطعه های کاشی بر حسب نقش ها و رنگ های مختلف و سپس چیدن آنها در کنار یکدیگر و در نهایت یک پارچه سازی و نصب کاشی در محل مورد نظر. مراحل مختلف کاشی کاری معرق به ترتیب زیر می باشد.
دی اکسید تیتانیم (Titanium Dioxide) یا تیتانیا با فرمول TiO۲ دارای وزن مخصوص ۴,۲-۳.۹، نقطه ذوب ۱۸۵۴ درجه سانتی گرادو سختی ۶.۵-۵.۵ است. دی اکسید تیتانیم در آب و اسیدهای آلی و محلول های رقیق قلیایی حل نمی شود اما در اسید سولفوریک گرم و HF حل می شود. دی اکسید تیتانیم در سه شکل ساختمانی آناتاز (تتراگونال)، روتیل (مکعبی) و بروکیت (ارتورمبیک) قابل متبلور شدن می باشد.
شاید یکی از مهمترین موفقیت های پژوهشگران در ۳۰ سال اخیر شناخت سرامیکهای پیشرفته و مدرن و کامپوزیتها باشد. پژوهشهائی که توانست شگفتی های باور نکردنی در علم مواد و کاربرد آن در تامین نیازهای بشری بیافریند.
نوعی کاشی کاری است که با ساخت و تهیه کاشی با ابعاد بسیار کوچک و در کنار هم قرار گرفتن این کاشی های کوچک کار معقلی صورت می- گیرد.
تلفیق کاشی با آجر در نماسازی از انبساط و انقباض کاشی ها جلوگیری می کند.با این عمل پریدن و خرد شدن لعاب کاشی به حداقل می- رسد.انواع خطوط مستقیم در محورهای عمودی و افقی و گاه خطوط مورب با زاویه ۴۵ درجه و شطرنجی از نقوشی هستند که در کاشی کاری معقلی مورد استفاده دارند.
کاشی یکی از آسیبپذیرترین تزئینات معماری سنتی ایران است. در گذشته تکنیکهایی برای کاشیکاری استفاده میشد که امروز فراموش شده و یا کمتر مورد استفاده قرار میگیرد. در این میان مساجد و خانههای تاریخی زیادی در کشور هستند که نیاز به کاشیکاری به سبک سنتی دارند.