کاشی از لحاظ تاریخی پنجمین شیوه اساسی و بنیادی در تزئینات ساختمان ها میباشد و امروزه یکی از مواد پرطرفدار و پراستفاده در طراحی داخلی است، از پاسیو و حیاط گرفته تا حمام و آشپزخانه و راه پله ها. طراحان هر روزه الگوهای جدیدی در طرح کاشی ها ابداع می کنند و کاشی ها را به روش های بسیار متفاوتی مورد استفاده قرار می دهند. متنوع بودن شکل و رنگ سطح کاشی ها باعث می شود محدودیتی در ایجاد ایده ها و تم های خلاقانه برای تزیین دکوراسیون خانه خود نداشته باشید.
یکی از مدهای جدید طراحی داخلی استفاده از کاشی هایی
با طراحی سنتی در قسمت سینک روشویی،اتاق نشیمن، راه پله ها، دیوار ها،
پاسیو ها و ... است.
طرحها و نقشهای کاشیهای سنتی یک فرم هنری فوقالعاده هستند: پیچیده، رنگارنگ، و متقارن.
مثلا
کاشیهای سنتی که روزگاری در کف به کار گرفته میشدند اکنون در دیوار یک
آشپزخانه مدرن استفاده شدهاند. آنها بدون اینکه حس و حال معاصر فضا را
از بین ببرند، رنگها و نقشهای فوقالعاده زیبایی به این فضا اضافه
کردهاند.
نخستین کاشی به مفهوم امروزی که به دست بشر ساخته شد و باستان شناسان به آن دسترسی پیدا کردند مربوط به مصر است و قدمت آن به ۴۷۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. اولین نمونه های موزاییک کاری مربوط به ستون های معبدی در ابید بین النهرین است و مربوط به نیمه دوم هزاره ق.م می باشد. این موزاییک کاری های اولیه پایه کاشی کاری های بعدی بودند. اولین نمونه های کاشی کاری که به عنوان تکاملی در این هنر به شمار می رفت در مکان هایی مانند قصر آشور و بابل در زمان مشابه یافت شده اند.
مراد کاشی گر و کاشی ساز از خلق چنین
آثار هنری هرگز رفع احتیاجات عمومی و روزمره نبوده، بلکه شناخت هنرمند از
زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی و مذهبی، مایه اصلی کار او بوده است.
مخصوصاً اگر به یاد آوریم که هنرهای کاربردی بیشتر جنبه ی کاربرد مادی
دارد، حال آن که خلق آثار هنری نمایانگر روح تلطیف یافته انسان می باشد،
همچنان که «پوپ» پس از دیدن کاشی کاری مسجد شیخ لطف الله در «بررسی هنر
ایران» می نویسد،«خلق چنین آثار هنری جز از راه ایمان به خدا و مذهب نمی
تواند به وجود آید».
ادامه مطلب : http://l1l.ir/1l9q