موزه لوور، مقصد کاشی های تاریخی سرقت شده از ایران

موزه ی لوور مدتی است بخش «اسلامی ایران» خود را با کاشی های تاریخی مربوط به شهرها و دوره های تاریخی ایرانی تزئین کرده و اطلاعات کاملی از مکان، زمان کشف و دوره ی تاریخی آن ها ارائه نشده است.

دکتر حسن کریمیان، باستان شناس و معاون پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران با بیان این که در بخش اسلامی موزه ی لوور چیزی حدود دو سه هزار قطعه از اجزای تزئینی بناهای ایرانی به نمایش درآمده است، می گوید: آخرین بازدیدی که پیش از این از موزه ی لوور داشتم به سال ۹۳ بازمی گردد، اما در آن زمان و قبل از آن چنین چیزی را در موزه ی لوور ندیده بودم، این تعداد کاشی و عناصر تاریخی در بخش اسلامی موزه لوور چشمگیر بود.

ادامه مطلب : http://l1l.ir/1lxe

منبع : www.baaax.ir

طرح کاشی های سنتی در دوره های مختلف تاریخی (قسمت اول)

نخستین کاشی به مفهوم امروزی که به دست بشر ساخته شد و باستان شناسان به آن دسترسی پیدا کردند مربوط به مصر است و قدمت آن به ۴۷۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. اولین نمونه های موزاییک کاری مربوط به ستون های معبدی در ابید بین النهرین است و مربوط به نیمه دوم هزاره ق.م می باشد. این موزاییک کاری های اولیه پایه کاشی کاری های بعدی بودند. اولین نمونه های کاشی کاری که به عنوان تکاملی در این هنر به شمار می رفت در مکان هایی مانند قصر آشور و بابل در زمان مشابه یافت شده اند.

مراد کاشی گر و کاشی ساز از خلق چنین آثار هنری هرگز رفع احتیاجات عمومی و روزمره نبوده، بلکه شناخت هنرمند از زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی و مذهبی، مایه اصلی کار او بوده است. مخصوصاً اگر به یاد آوریم که هنرهای کاربردی بیشتر جنبه ی کاربرد مادی دارد، حال آن که خلق آثار هنری نمایانگر روح تلطیف یافته انسان می باشد، همچنان که «پوپ» پس از دیدن کاشی کاری مسجد شیخ لطف الله در «بررسی هنر ایران» می نویسد،«خلق چنین آثار هنری جز از راه ایمان به خدا و مذهب نمی تواند به وجود آید».

ادامه مطلب : http://l1l.ir/1l9q